Ekstremalne przywództwo. Elitarne taktyki NAVI SEALs w zarządzaniu. Jocko Willink, Leif Babin

Autorzy książki, służąc w elitarnych NAVI SEALSs, odnosili podczas operacji w Iraku, nie tylko sukcesy, ale i porażki. Doświadczenie, jakie tam zdobyli, wykorzystali nie tylko w walce, ale także podczas uczenia właścicieli firm, w jaki sposób powinni oni rozwijać swoje biznesy, aby osiągnąć sukces na rynku.

Omówione taktyki można przyporządkować do jednej z trzech kategorii.

Część I – Wygrać wewnętrzną wojnę

Ekstremalne zawłaszczanie

Odpowiedzialność za sukces i porażkę zawsze spada na lidera Kiedy podwładnie nie robią tego, co powinni, liderzy nie mogą ich za to obwiniać.

Nie ma złych zespołów, są tylko źli dowódcy.

Jako lider musisz sprawić, aby jednostki zespołu się wzajemnie wspierały i były skupione na tym, aby jak najlepiej ukończyć misję. Lider nie może być nigdy usatysfakcjonowany, tylko ciągle dążyć do poprawy, dlatego ważne jest, aby zaszczepić takie podejście w zespole.

Wierzyć

Aby przekonać do czegoś zespół, musisz sam w to wierzyć. Bez tego misja się nie powiedzie.

Kontrolować ego

Ego wszystko przesłania i we wszystkim przeszkadza. Kiedy osobiste interesy stają się ważniejsze od dobra zespołu, spada skuteczność i pojawiają się porażki.

Część II – Prawa walki

Osłaniaj i przemieszczaj się

Brzmi może trudno, ale jest to synonim współpracy. Wszystkie elementy zespołu są ważne, jego członkowie muszą współdziałać i się wzajemnie wspierać, aby misja odniosła sukces.

Prostota

Kiedy plany i rozkazy są zbyt skomplikowane, ludzie mogą ich nie wykonać. w życiu zawsze coś idzie nie tak – stopień komplikacji powoduje tylko problemy i prowadzi do klęski.

Priorytetyzuj i wykonuj

Nawet najbardziej kompetentny lider może poczuć się przytłoczony obowiązkami. Jeżeli tak się stanie, ustal co jest priorytetem i weź się do pracy

Zdecentralizowane dowodzenie

Ludzie są w stanie zarządzać skutecznie zespołami liczącymi maksymalnie od 6 do 10 osób, szczególnie, gdy coś zaczyna iść nie tak, jak powinno.

Część III – Podtrzymywanie zwycięstwa

Plan

Planowanie zaczyna się od analizy misji. Należy najpierw określić jasne cele dla zespołu. Planowanie należy scedować w jak największym możliwym stopniu na kluczowych wykonawców Sprawia to, że zespół czuje się pewny, co prowadzi do wiary w misję, a to z kolei do skutecznej realizacji planu.

Dowodzenie w górę i w dół łańcucha dowodzenia

W górę

Jeżeli szef nie podejmuje decyzji odpowiednio szybko lub nie zapewnia Tobie czy zespołowi odpowiedniego wsparcia, nie obwiniaj go. Zastanów się, co możesz zrobić, aby przekazywać mu lepiej informacje niezbędne do podejmowania decyzji i zapewnienia Ci wsparcia. A jeżeli czegoś nie rozumiesz, zapytaj „góry” o to.

W dół

Jeżeli zespół nie robi tego, co powinien, lider powinien popatrzyć najpierw na siebie, i wytłumaczyć plan tak, aby był prosty i zrozumiały, zamiast winić innych za niedostrzeganie wizji strategicznej

Decyzyjność pośród niepewności

Nie ma w 100% dobrego rozwiązania, obraz sytuacji nigdy nie będzie pełny. Lider musi być gotowy na to, aby podjąć decyzję w oparciu o doświadczenie, wiedzę o przeciwniku oraz o dane, które ma aktualnie do dyspozycji. Musisz być gotowy do podejmowania decyzji pośród niepewności oraz chaosu.

Dyscyplina oznacza wolność – dychotomia przywództwa.

Lider musi:

• dowodzić – ale i słuchać.
• być agresywny, ale nie może przesadzać.
• być spokojny, ale nie mechaniczny.
• być pewnym siebie, ale nie zuchwały.
• być odważny, ale nie lekkomyślny.
• mieć żyłkę rywalizacji, ale i umieć przegrywać.
• przywiązywać wagę do szczegółów, ale nie mieć na ich punkcie obsesji.
• być silny i wytrzymały, też mentalnie.
• być blisko z podwładnymi, ale nie za bardzo.

Lider nie ma nic do udowodnienia – ale zarazem ma do udowodnienia wszystko.

PS

Jak to wygląda w Twojej firmie?